News

      16 เม.ย. พล.ต.อ.จรัมพร สุระมณี กรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตในภาครัฐ (ป.ป.ท.) เปิดเผยถึงการตรวจสอบโรงงานอุตสาหกรรมปล่อยน้ำเสียสร้างความเดือดร้อนให้กับชาวบ้านตำบลวังดาล อ.กบินทร์บุรี จ.ปราจีนบุรี ว่า การปล่อยน้ำเสียของตำบลวังดาล เป็นปัญหามาตั้งแต่ปี 2556  โดยเฉพาะช่วงฤดูเก็บเกี่ยวปลายปี น้ำเสียจากโรงงานอุตสาหกรรมจะไหลเข้านาข้าวทำให้ข้าวเสียหายเกือบหมื่นไร่ ที่ผ่านมาผู้ว่าราชการจังหวัดได้ตั้งคณะกรรมการเข้าไปแก้ไขปัญหากระทั่งปี 2559 ปัญหาน้ำเสียได้รุนแรงขึ้นมาอีก ป.ป.ท.ได้รับร้องเรียนจึงให้เจ้าหน้าที่ลงพื้นที่ตรวจสอบ โดยใช้ระบบจีพีเอสเพื่อหาตำแหน่งน้ำเสีย เพราะช่วงที่น้ำแห้งจะไม่พบตำแหน่งน้ำเสีย โดยในจุดเกิดเหตุพบคราบน้ำมันบนนาข้าว  แหล่งน้ำธรรมชาติที่นำมาผลิตน้ำประปามีกลิ่นเหม็น ไม่สามารถใช้ประโยชน์ได้  โดยผู้ว่าราชการจังหวัดได้แก้ปัญหาโดยการเปิดเขื่อนปล่อยน้ำดีเข้ามาเจือจางน้ำเสีย เพื่อแก้ปัญหาเฉพาะหน้า  ขณะที่อุตสาหกรรมจังหวัดและกรมควบคุมมวลพิษได้เก็บตัวอย่างน้ำไปส่งตรวจวิเคราะห์

"จากการตรวจสอบอุทยานอุตสาหกรรมกบินทร์บุรี มีโรงงานทั้งสิ้่น  47 โรง แต่มีโรงบำบัดน้ำเสียก่อนปล่อยสู่ธรรมชาติเพียง  6-7 โรง โดยโรงงานได้ต่อท่อคอนกรีตขนาดใหญ่ความยาว 5 ก.ม.ไปยังสนามกอล์ฟ ซึ่งเป็นจุดรองรับน้ำจากโรงบำบัดก่อนปล่อยลงสู่ธรรมชาติ คาดว่าท่อระบายน้ำอาจไม่ได้มาตรฐาน จึงทำให้ชาวบ้านที่อยู่หลังสนามกอล์ฟได้รับผลกระทบจากน้ำเสีย กรมโรงงานอุตสาหกรรมจึงได้สั่งให้แก้ไข หยุดการปล่อยน้ำเสียโดยรื้อแนวท่อน้ำทิ้่งออกทั้งหมด โดยน้ำเสียจะถูกบำบัดในระบบปิด รวมทั้งลงโทษปรับ 40,000 บาท  หลังการตรวจสอบ ป.ป.ท.ยังต้องเฝ้าระวังปัญหาต่อไป เพราะกรณีนี้มีการร้องเรียนกับหน่วยงานรัฐที่เกี่ยวข้องนานถึง 3 ปี กรมโรงงานอุตสาหกรรมได้มาเก็บตัวอย่างน้ำที่ปล่อยออกจากโรงงานสู่ธรรมชาติทุกปี  ป.ป.ท.จะขอผลการตรวจสอบมาตรฐานน้ำที่ปล่อยออกจากโรงงาน หากพบเจ้าหน้าที่รัฐส่อกระทำผิดเอื้อประโยชน์ให้เอกชน จะมีความผิดตามมาตรา 157 ฐานเป็นเจ้าพนักงานปฏิบัติหรือละเว้นการปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบ" พล.ต.อ.จรัมพรกล่าว

กรรมการป.ป.ท. กล่าวด้วยว่า  สำหรับพื้นที่นาที่มีปัญหาน้ำเสีย เมื่อน้ำลดจะพบคราบเกลือปกคลุมไปทั่วในนา เบื้องต้นคาดว่าเป็นสารคลอไรด์จากอุตสาหกรรมย้อมผ้าและฟอกหนังซึ่งผู้เชี่ยวชาญระบุว่าคลอไรด์จะส่งผลกระทบให้ดินเสียหายอย่างถาวร ขณะที่การบำบัดน้ำเสียในนิคมอุตสาหกรรมจะมีระบบปิดและระบบเปิด แยกไปตามประเภทอุตสาหกรรม จึงเห็นว่าควรแก้ไขกฎกระทรวงอุตสาหกรรมให้พิจารณาการบำบัดน้ำเสียของโรงงานอุตสาหกรรมว่าโรงงานที่ยากต่อการควบคุมควรบำบัดน้ำเสียในระบบปิดโดยตนจะเสนอความเห็นดังกล่าวต่อบอร์ดป.ป.ท.เพื่อเสนอให้คณะรัฐมนตรี (ครม.) แก้ไขกฏหมายควบคุมโรงงานอุตสาหกรรมให้รัดกุม ไม่ให้ปล่อยน้ำเสียจากอุตสาหกรรมบางประเภทออกจากระบบบำบัดมาสู่ธรรมชาติ ทั้งนี้เพื่อให้ชุมชนสามารถอยู่ร่วมกับอุตสาหกรรมได้อย่างยั่งยืน